آمپول روکسیکام® (پیروکسیکام )

روکسیکام® (پیروکسیکام )

دسته دارویی: ضد التهاب غیر استروئیدی، ضد درد

ویژگیها و اثرات:
این دارو آنزیم سیکلواکسیژناز (COX) را مهار می کند و با این عمل از تولید پروستاگلاندین ها جلوگیری می کند. بنابراین حساسیت پایانه های عصبی درد کاهش می یابد. این دارو با مهار تولید ترومبوکسان A2 از تجمع پلاکتها جلوگیری می کند. به دلیل مهار برگشت پذیر آنزیم سیکلواکسیژناز، این اثر پیروکسیکام از نظر کلینیکی اهمیت زیادی ندارد. همچنین پیروکسیکام باعث تثبیت غشای لیزوزوم و مهار فعالیت نوتروفیل ها می گردد. علاوه بر این پیروکسیکام روی فاکتورهای کموتاکتیک اثر دارد. این اثرات در کاهش التهاب نقش مهمي دارد.

فارماکوکینتیک:
این دارو بخوبی از دستگاه گوارش جذب شده و شروع اثر یک ساعت و پیک اثر 3 تا 5 ساعت دارد. همچنین این دارو تا حدودی از طریق موضعی جذب می شود. میزان اتصال به پروتئین این دارو حدود 99% است و نیمه عمر حذف دارو 50 ساعت می باشد. این دارو در کبد هیدروکسیله شده و سپس با اسید گلوکورونیک کونژوگه می شود. قسمت اعظم دارو از طریق ادرار و مقادیر ناچیزی از طریق مدفوع دفع می گردد. این دارو سیکل انتروهپاتیک دارد و کمتر از 5% دوز دارو تغییر نیافته از طریق ادرار دفع می شود.

موارد مصرف:
درمان علامتی دردهای حاد و مزمن ناشی از استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید، اسپونديليت آنكيلوزان، سردردهای میگرنی، دردهای التهابي (درد دندان)، دردهای ناشی از کولیک کلیوی.

مقدار و نحوه تجویز:
دوزاژ دارو و مدت مصرف آن با توجه به نوع و شدت بیماری تعیین می شود.
آرتریت روماتوئید و استئوآرتریت:
20 میلی گرم به صورت تک دوز یک بار در روز.
روكسيكام(پيروكسيكام) فقط به صورت تزريق عميق عضلاني تجويز شود.

موارد منع مصرف:
در صورت حساسیت به پیروکسیکام، آسپرین و سایر NSAIDها و یا هر کدام از اجزای فرمولاسیون، درسه ماهه سوم بارداري، بیماران مبتلا به زخم معده و اثنی عشرو يا آسم و به عنوان ضد درد قبل از عمل باي پس كرونر منع مصرف وجود دارد.

موارد احتیاط:
در بیماران با مشکلات کبدی، کلیوی، سابقه زخمهای معده و اثنی عشر، بیماران قلبی، افراد مسن و بیماران مبتلا به افزایش فشار خون باید با احتیاط مصرف شود. اثربخشی و ایمنی این دارو در كودكان ثابت نشده است.

بارداری و شیردهی:
این دارو در دوران بارداري درگروه C قرار می گیرد. البته در سه ماه سوم بارداري جزء گروه D است. بنابراین در سه ماه سوم منع مصرف دارد. در 3 ماه اول و دوم هم بهتر است مصرف نشود و یا تحت نظر پزشک مصرف شود. این دارو در شیر ترشح می شود و بنابراين مصرف آن در دوران شیردهی توصیه نمی شود.

عوارض جانبی:
سوزش سر دل، تهوع، استفراغ، کرامپ شکمی، گیجی، عصبانیت، احتباس مایع، وزوز گوش، مهار مغز استخوان، آگرانولوسیتوز و اختلال بینایی.

تداخلات دارویی:
در استفاده توام با بتابلوکرها، مهار كننده هاي ACE و آنتاگونیست های گیرنده آنژيوتانسين II ممکن است اثرات ضد فشار خونی این داروها کاهش یابد. در صورت استفاده همزمان داروهای ضد انعقاد (هپارین و وارفارین) و يا داروهاي ضد تجمع پلاکتی (آسپرین، تیکلوپیدین، کلوپیدوگرل) احتمال خونریزی افزایش می یابد. در استفاده همزمان با کورتیکواستروئیدها خطر زخمهای گوارشی افزایش می یابد. این دارو غلظت خونی لیتیم را افزایش می دهد. همچنین کلستیرامین منجر به کاهش جذب پیروکسیکام می شود.

بسته بندي:
آمپول هاي mg/ml 20، جعبه 5 عددي